Kayserispor, Türk Sporu ve Hayata dair Yorumlarım

BELEDİYELERİMİZ VE ŞEHRİMİZİN TAKIMLARI

San Marino diye bir ülke var, Avrupa' da değil mi? Bu ülke nerede? Kaçımız haritadaki yerini gösterebilir? Ama San Marino diye bir ülke olduğunu herkes bilir. San Marino' nun futbol takımı tüm maçlarını kaybediyor olsa bile, tarihi farklar yiyor da olsa diğer Avrupa ülkeleri ile yaptıkları maçlar nedeni ile Avrupa' daki her şahıs San Marino diye bir ülke olduğunu bilir. Bundan büyük bir reklam olamaz...

San Marino örneği Türkiye için de geçerlidir. Bir şehrin takımının Süper Ligde mücadele etmesi ve hatta Avrupa' da maçlar oynaması o şehir için, o şehirdeki belediyeler için, o şehirden başka şehirlere iş yapan yada ihracat yapan Firmalar için çok büyük ve ekonomik bir reklamdır. Bu nedenle o şehrin spor kulüplerinin belediyeler ve şehrin markaları tarafından desteklenmesi herkes için hayati öneme sahiptir. Durum böyleyken, bir de Kayseri Spor Kulüplerinin belediyeler tarafından desteklenmesinin sakıncaları üzerine bir muhabbet sıklıkla ortaya atılmakta...

Türkiye Futbol Süper Liginin adının Spor Toto, Türkiye Kupasının adının Ziraat Kupası olarak oynandığı ülkemizde şehir takımlarına o şehirlerin belediyelerinin destek olmaması yönündeki eleştirinin saçma ve kötü niyetli olduğu ortadadır. Ülkemizi Avrupa Arenasında temsil eden İstanbul Kulüplerinin en büyük sponsorları yine Türkiye Cumhuriyeti Devletinin ortaklığının bulunduğu yada yeni özelleştirilen Firmalar. Dev borçlarla ancak devletin maddi ve manevi desteği ile batmadan yoluna devam edebilen bu DEV (!) Kulüpler her iki yılda bir devlete olan vergi borçlarının ertelenmesi yada affa girmesi için tüm siyasi baskılarını yapmaktalar. Spor Tesislerinin mülkiyetlerinin alınması, devletten hibe ile aldıkları yada kiraladıkları arazilerin kiralanması suretiyle elde ettikleri DEV kazançlar yetmezmiş gibi bir de Stadyum ve Tesislerinin T.C. Devleti tarafından yaptırıldığını unutmamak gerekli.

İşte tam da bu ortamda bazı kötü niyetli cahiller Türkiye' de belediyelerin şehir takımlarına destek vermesinin gereksizliğini sık sık gündeme getirir oldu. Olayı Kayseri' ye ve Belediyelerimize getirirsek eğer, Kayseri' nin ekonomik ve imajına yönelik olarak Spor Kulüplerinin desteklenmesi belediyelerin asli vazifesidir. 

Belediyelerimizin Kayserispor' a, Kayseri Basket Kadın Takımımıza ve diğer tüm Kulüplerimize maddi ve manevi olarak DESTEK vermesi Belediyelerin asli vazifesidir. Bu Kulüplere destek vermeleri bir lütuf değil GÖREVLERİDİR.

Sayın Büyükşehir Belediye Başkanımız Mustafa Çelik, Melikgazi Belediye Başkanımız Memduh Büyükkılıç, Kocasinan Belediye Başkanımız Ahmet Çolakbayraktar, Talas Belediye Başkanı Mustafa Palancıoğlu;

Kayserideki Spor Kulüplerine maddi ve manevi destek olmanız o kulüplere karşı bir iyilik yada lütuf değildir. Bu Kulüplere destek olmanız GÖREVİNİZDİR, VAZİFENİZDİR. Sizi Kayseri seçmeni oraya göndermişse bu Kulüplere destek vermeniz GÖREVİNİZDİR. Maçlardan kendi fotoğrafınızla birlikte sosyal medyada verdiğiniz destek mesajlarınız aslında o kulüplere destek olmamakta, yalnızca şahsınızın oylarının artırılması adına kendinize destek olmaktadır. Bu gerçek ise tüm Kayserililer tarafından bilinmektedir.

Kayserispor Takımı seçim malzemesi olarak kullanmanız için icad edilen bir unsur değil, şehrin imajının yükseltilmesi ve reklamının yapılması adına şehrimize lütfedilmiş olan fırsatlardır. Sizleri o koltuklara oturtan Kayseri Seçmeninin beklentisi ise bu takımlara öyle ucundan değil, beklenti içine girmeden TAM olarak destek olmanızdır. Şahsım adına Kayserideki Spor Kulüplerine vereceğiniz desteğin takipçisi olacağımı söylemek isterim. 

Ey Büyük Kayserispor Taraftarı, Kayseri Seçmeni;

Kayserideki Spor Kulüpleri şehrin en önemli değerlerindendir ve bu değerlerin yeterince desteklenmesi ve yüceltilmesi adına seçtiklerimizin samimi ve gerçek desteklerinin takipçisi olun. Sık sık hatırlatın. Kayserideki Spor Kulüplerinin desteklenmesi bir iyilik yada lütuf değil, Kayseri Belediyelerinin asli VAZİFESİDİR, GÖREVİDİR. Biz ise seçtiklerimizin bu görevlerini yerine getirmesi için sonuna kadar takipçi olmalıyız.

Çarşamba günü yayınlanan Yaprak Dökümüne bir arkadaşım bu adı verdi. "Kanser Dökümü". Televizyon başındakileri kanser etme çabasındaki Senarist işini çok iyi yapıyor.

Çarşamba günleri işten çıktığımda beni bir sıkıntı basar. Akşamki diziyi izlememek yada içeri odadaki televizyondan sesleri duymamak için neler yapacağımı düşünürüm. Eşim diziyi izlerken bilgisayarla uğraşırım, satranç oynarım yada PES ama nafile; gözüm kaydığımda gördüğüm başı önde Ali Rıza Bey bakışı yada Zengin hısımların aşağılayıcı süzüşleri yada gergin bir zoraki buluşma, yemek, davet ortamı beni germeye başlar.

İçeri odada yaptığım başka bir faaliyet sırasında duyduğum kasvetli müzik yada ağlamaklı, olumsuz ve dizideki karakterini canlandırma amacındaki sanatçımızın ağzını burnunu kırma hissiyatını içime akıtan o Annenin sesleri ciğerlerime baskı yapar.

Ne yapsam kaçamam o diziden. Dizinin olmadığı günlerde reklamına gözüm takılır ve yine o manzaraları görürüm. Yeni bölümde ailenin başına neler geleceği, yine hangi aile mensubunun hangi saçmalıkları yapacağını yada ailenin kimlere rezil olacağını görür, hadi bir kısmını da doğal olarak kafamda kurgular yine gererim kendimi.

Bazen kendimi teslim ederim Senarist Melek ve Ece Hanım' lara. Otururum eşimin yanına, elini tutarım eşimin ve birlikte teslim oluruz senariste. Hiç olanların saçmalık olduğunu felan aklıma getirmem. Teslimiyet, sonuna kadar. Teslimiyet, taki dizinin son uzun reklam arasındaki 10 saniyelik bölümündeki o acı bakış ekranda donana kadar. O bakış bir hançer gibi girer böğrümüze. O hançeri kimisi hemen çıkarır böğründen, kimisi uyuyunca, kimisi bir kaç gün taşır o hançeri, kimisi ise yeni bir hançeri bir yerine yiyene kadar taşır o hançeri. Acıtır içini.

Kulak misafiri olarak takip ettiğim, teslimiyet esasına göre sonuna kadar izlediğim yada reklamını dahi gördüğüm her bölümden sonra dizinin senaristine ulaşıp "Yahu ablacım anladık dizi tuttu, evet ama bu kadar da olmazki. Bir ailenin başına bu kadar müsibet çıkartıp da izleyicilere bu kadar işkence çektirilmezki" diyecek oluyorum ancak o hançeri böğriüden hemen çıkaranlardan mı olduğum için bilinmez unuturum. Günün akışında aklımda ne senarist kalır ne de email düşüncem.

Dün yarı teslimiyet esasına göre PES oynarken izlediğim dizinin başında Zengin Ailenin salak aşığı Cem' in öleceği hissi belirdi bende. O zaman hak etmediği zenginlikle zavallı ailenin diğer mensuplarına yaptığı aşağılamaların cezasını da çekecekti zamanında kardeşinin kocasıyla kaçan ahlaksız kadın... Dizin sonunda galiba dediğim oldu, Cem' in kalbi durdu. O zaman anladımki ben bu senaristi çözdüm. Ben bile çözmüşsem bu olayı artık dizinin uzatma dakikaları da penaltı atışları da sona ermiş demektir. Öncelikle senariste uyarıda bulunmaya karar verdim.

Senariste ulaşıp 65 yıl önce aramızdan ayrılmış büyük yazarımıza daha fazla haksızlık etmemesi adına kendisinden diziyi bu yıl tamamlamasını isteyeceğim. Bunu kendim için değil aynı hançeri defalarca ciğerine yiyen diğer mağdurlar için yapacağım. Bu kadar olmaz, bu kadar saçma sapan arabesk olaylar ne gerçekte, ne dizilerde ne de masallar olmaz. Yeter...